Pierzga to zmagazynowany przez pszczoły w plastrze pyłek kwiatowy. Pszczoły po przyniesieniu pyłku do ula układają go warstwami w komórkach, dodają wydzielinę gruczołów ślinowych, dopełniają komórki miodem i zasklepiają woskiem. W warunkach beztlenowych mieszanina pyłku, miodu i śliny pszczół ulega fermentacji mlekowej, co powoduje jej konserwacje.
Składniki:
Skład chemiczny pierzgi jest podobny do pyłku kwiatowego, jednak aktywność i skuteczność jest kilkakrotnie większa, dzięki przetrawieniu przez pszczoły i procesom w czasie zakiszania. (zwiększenie stopnia przyswajalności przez organizm)
- białko-12% (aminokwasy egzogenne);
- tłuszcze 20%; cukry 31%;
- witaminy: (A, B1, B2, B6, B12, C, PP, E, D, K,);
- składniki mineralne: (P, S, Cl, K, Ca, Na, Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si);
- kwas mlekowy;
- enzymy ślinowe pszczoły;
- hormony.
Wskazania:
Alergie; depresja; zmęczenie; dystrofia mięśniowa; niedokrwistość; choroby wzroku; schorzenia prostaty; marskość wątroby; hipoglikemia; bulimia; rekonwalescencja pooperacyjna; podniesienie odporności; usprawnienie metabolizmu; detoksykacja organizmu; poprawienie kondycji cery, włosów i paznokci; wspomaganie koncentracji; poprawienie sprawności fizycznej i umysłowej.
Przeciwwskazania:
Uczulenie na pierzgę; stan astmatyczny; dychawica oskrzelowa; pierwszy trymestr ciąży.
Dawkowanie i przechowywanie:
Leczniczo według wskazań lekarza. Zapobiegawczo: 1-2 łyżeczki rozpuścić w letniej wodzie lub mleku, osłodzić miodem. Przyjmować dwa razy dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Kuracja jednorazowa powinna trwać 1-3 miesiące, 2-4 razy w ciągu roku. Unikać dodawania do płynów o temperaturze powyżej +45 °C.
Pierzgę można także spożywać w suchej postaci bez konieczności rozpuszczania.Przechowywać w hermetycznych opakowaniach, w suchym pomieszczeniu, bez dostępu światła, w temperaturze do 20°C (najlepiej 3-4 °C).
